07/12/09, Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης
21/02/10, Πολυτεχνείο Αθήνας
24/02/10, Πρυτανεία Θεσσαλονίκης.

ΤΙ ΚΟΙΝΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ?

ΕΓΙΝΕ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΗΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ

Την Τετάρτη 24/02 μετά την απεργιακή κινητοποίηση, με την “δικαιολογία” μικροφθορές από ομάδα ατόμων στις μπάρες της βιβλιοθήκης, 3 διμοιρίες ΜΑΤ εισβάλουν στο χώρο του πανεπιστημίου και τους κυνήγησαν μέχρι το κτίριο της πρυτανείας όπου είχαν καταφύγει. Όλα αυτά κατόπιν εντολής του πρύτανη του Α.Π.Θ., Μάνθου.

Άρση ασύλου έγινε επίσης τα ξημερώματα της Κυριακής 21/02 στο Πολυτεχνείο της Αθήνας. Με την πρόφαση ζημιών από άτομα που βρισκόταν σε πάρτι που πραγματοποιούνταν εκείνη την ώρα στο χώρο της Πολυτεχνειούπολης. Εισέβαλαν, λοιπόν, οι κομάντο της ομάδας Δ καθώς και δύο κλούβες με διμοιρίες ΜΑΤ, τραμπουκίζουν, ξυλοκοπούν και τελικά προσαγάγουν 30 άτομα, τα οποία άφησαν ελεύθερα μετά από λίγες ώρες, αφού καμιά κατηγορία δεν μπορούσε να ευσταθήσει.

Παρόμοια περιστατικά καταπάτησης του ασύλου είχαμε ζήσει πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του Δεκέμβρη του 2009 στο Πολυτεχνείο όπου κατ' επανάληψη για τρεις μέρες εισέβαλαν ΜΑΤ και αστυνομικοί των ομάδων Δ και Ζ (με μηχανές) οι οποίοι συνελάμβαναν κόσμο που απλά καθόταν στον προαύλιο χώρο και πετούσε δακρυγόνα εντός του χώρου του Πολυτεχνείου.

Πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι τα περιστατικά αυτά δεν είναι μεμονομένα ή τυχαία. Οι “φθορές” και οι “ζημιές” δεν είναι οι αιτίες, αλλά οι προφάσεις. Τα περιστατικά αυτά αποτελούν ξεκάθαρα περιπτώσεις άρσης του ασύλου και πρόκειται να γενικευτούν και να αυξηθούν το επόμενο διάστημα. Επιπλέον, σύμφωνα με το νέο νόμο-πλαίσιο, γίνεται προσπάθεια ο χαρακτήρας του πανεπιστημιακού ασύλου να αλλάξει ριζικά. Αρμόδιο όργανο για να κρίνει πότε είναι “απαραίτητη” η άρση, είναι πλέον το πρυτανικό συμβούλιο (πρύτανης και δύο αντιπρυτάνεις), δίχως καμία συμμετοχή των φοιτητικών συλλόγων σε αυτήν την απόφαση. Είναι προφανές λοιπόν πως ο κάθε πρύτανης, εντολοδόχος της εξουσίας και κομμάτι του κρατικού μηχανισμού κρίνει “απαραίτητη” την άρση του ασύλου και μπορεί να καλεί τους μπάτσους ανά πάσα στιγμή για να... “προστατέψουν” το άσυλο από καταλήψεις, εκδηλώσεις, πάρτι και εξωπανεπιστημιακά στοιχεία τα οποία θεωρούνται παράνομα. Γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια από όλα τα μέλη της κρατικής δομής ( κυβέρνηση, επιχειρήσεις, διοικητικά μέλη της εκπαίδευσης, αστυνομία και “δικαιοσύνη”) να κατασταλεί οποιαδήποτε φωνή ελευθερίας και αντίδρασης στη κοινωνία της “τάξης και της ασφάλειας”. Οποιαδήποτε πολιτικά αντίθετη δράση αποτελεί τον πρώτο και κύριο στόχο της κρατικής - μπατσικής καταστολής. Αυτό το αρμόδιο όργανο είναι το ίδιο όργανο που επιτρέπει την ιδιωτική και εργολαβική παρουσία μέσα στον ακαδημαϊκό χώρο. Αυτό το ίδιο που μετατρέπει το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση και την εκπαίδευση σε εμπόρευμα με τις χρηματοδοτούμενες από τις εταιρείες ερευνητικές διαδικασίες. ΤΙ ΕΙΡΩΝΙΑ! ΤΙ ΚΟΡΟΙΔΙΑ!

Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν αποτελεί έναν στείρο χώρο “αγνής ακαδημαϊκής έρευνας” μέσω της οποίας, για να μην ξεχνιόμαστε, προωθείται η τεχνογνωσία για τα κυρίαρχα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα. Αποτελεί μια κατάσταση μέσα στην οποία εκδηλώνονται συστηματικά ο ανταγωνιστικός προς το σύστημα λόγος και οι αντίστοιχες πρακτικές. Και ως τέτοιο τον υπερασπιζόμαστε. Ως εκ τούτο το άσυλο δεν νοηματοδοτείται στα έδρανα της Βουλής αλλά στον δρόμο και στους κοινωνικούς αγώνες. Εμείς το ορίζουμε και όχι αυτό εμάς. Και αυτή η κατάσταση δεν ισχύει μόνο στα πανεπιστήμια: τον Δεκέμβρη του 2008 οι εξεγερμένοι έδιναν άσυλο στα κτίρια δημαρχείων, θεάτρων κτλ που καταλάμβαναν, όπως και οι μαθητές τα κατειλημμένα τους σχολεία.
Η επίμονη προσπάθεια κατάργησης του ασύλου έρχεται σε μια περίοδο όξυνσης των κοινωνικών συγκρούσεων. Είναι απαραίτητη συνεπώς η διαφύλαξη και η προάσπισή του μέσα από αγώνες και μέσα από αυτούς να το νοηματοδοτούμε τον κοινωνικό χαρακτήρα του.

Ας κάνουμε ΑΣΥΛΟ κάθε ΔΡΟΜΟ και κάθε ΓΕΙΤΟΝΙΑ. Και στην τελική αν θέλετε να καταργήσετε κάποιο άσυλο ξεκινήστε από το βουλευτικό!


ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ