Η εξουσία ,εν μέσω κρίσης, επιστρατεύει παλιούς, δοκιμασμένους τρόπους για να τονώσει την εθνική συνείδηση και να αποπροσανατολίσει τους πολίτες της. Ο εξωγενής εχθρός που θα απειλούσε την εθνική ενότητα, βρέθηκε. Οι μετανάστες, η πιο βαλλόμενη και εύκολη λεία, παρουσιάζονται από τους καταπιεστές ως υπαίτιοι του τέλματος στο οποίο έχει φτάσει η χώρα. Την ανεργία, την εγκληματικότητα, την οικονομική κρίση και την κάθε παθογένεια του καπιταλιστικού συστήματος την επωμίζονται οι μετανάστες, οι ξένοι. Οι ίδιοι μετανάστες που επί χρόνια δούλευαν ως φτηνά εργατικά χέρια, με ανασφάλιστη, μαύρη εργασία, που επί χρόνια προσέφεραν την εργατική τους δύναμη στις υπηρεσίες του κράτους και των αφεντικών, τώρα απειλούνται με απελάσεις, χαρακτηρίζονται παράνομοι, ζουν σε καθεστώς φόβου και αβεβαιότητας, απομονώνονται σε περιοχές-γκέτο όπου επικρατούν άθλιες συνθήκες διαβίωσης, βιώνουν ακραίες μορφές ρατσισμού. Αλλά το κυνήγι μεταναστών δεν σταματά μόνο μέσα στα στενά όρια του κράτους. Τοίχοι και φράχτες χτίζονται στα σύνορα για να εμποδίσουν την 'εισβολή των εχθρών' , φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης υποδέχονται όσους και όσες μπουν στη χώρα, παλεύοντας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια τους. Σε αυτήν την δίχως έλεος επίθεση και προπαγάνδα, το κράτους έχει πιστούς υποστηρικτές τα Μ.Μ.Ε., τους εργατοπατέρες, τους κεφαλαιούχους, τους βολεμένους διανοούμενους, τα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα, τα φασιστοειδή μέλη εθνικιστικών-ρατσιστικών οργανώσεων. Η στάση των περισσότερων πολιτών απέναντι σε αυτή την αισχρή κατάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί από παθητική μέχρι και εχθρική. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ψηφίζει νομοσχέδια που κατακερματίζουν τα εργατικά δικαιώματα και επιτρέπουν την δίχως όρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από τα αφεντικά, το κύριο επιχείρημα όσων πολιτών εθελοτυφλούν ή πείθονται από τα ύπουλα παιχνίδια της εξουσίας είναι «να φύγουν οι ξένοι γιατί μας παίρνουν τις δουλειές και χαλάνε την πιάτσα». Τις δουλειές και τα εργασιακά δικαιώματα τα κατασπαράζει η εξουσία, η οποία εκμεταλλεύεται Έλληνες και μετανάστες. Αυτό πρέπει όλοι να το κατανοήσουμε. Η ύπαρξη και μόνο των αφεντικών σπέρνει την ανεργία ντόπιων και μεταναστών.

Μέσα σε αυτές τις σαθρές κοινωνικές συνθήκες, 300 μετανάστες που για χρόνια ζουν και εργάζονται στην Κρήτη παράνομα, μη έχοντας άλλο τρόπο να ακουστεί η φωνή τους και να καταγγείλουν την κοινωνική αδικία εις βάρος τους, προσέφυγαν στο ύστατο μέσο αγώνα της απεργίας πείνας. Αποφάσισαν να βάλουν την σωματική τους ακεραιότητα και την ζωή τους σε κίνδυνο προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, για απόκτηση ίσων πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες, ώστε να σταματήσει η εκμετάλλευση, η εξαθλίωση και η ζωή τους στο σκοτάδι τα παρανομίας. Οι 300 μετανάστες-εργάτες-απεργοί πείνας αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τον αγώνα τους στις μητροπόλεις, 250 στην Αθήνα( σε μια πτέρυγα του κτιρίου της νομικής) και 50 στη Θεσσαλονίκη(στο εργατικό κέντρο) έχοντας στο πλάι τους αλληλέγγυους και αλληλέγγυες που είχαν απάντησαν θετικά στο αίτημά των μεταναστών για υλική και ψυχολογική βοήθεια και υποστήριξη. Από την πρώτη στιγμή όμως, του αγώνα των μεταναστών η εξουσία προσπάθησε με νύχια και με δόντια να διαστρεβλώσει και να αποκρύψει την αλήθεια και να αποπροσανατολίσει το λαό, δείχνοντας για άλλη μια φορά το φασιστικό και ρατσιστικό της πρόσωπο. Το υποκινούμενο σόου των μίντια είχε αρχίσει ήδη από τις 25/1 με δηλώσεις πρυτάνεων και κυβέρνησης για παρακώλυση των μαθημάτων στη νομική, για παράνομη κατάληψη, για άρση ασύλου(βρήκαν άλλοθι για περαιτέρω καταστολή), για άμεση ανάγκη αλλαγής κτιρίου για καθοδηγούμενο αγώνα των μεταναστών από κομματικές ηγεσίες. Ο στόχος της πολιτικής και δημοσιογραφικής εξουσία επετεύχθη. Το βάρος της κοινής γνώμης έπεσε στα φαντασιακά προβλήματα που προκάλεσαν οι μετανάστες και οι αλληλέγγυοι τους και όχι στο δίκαιο και ακηδεμόνευτο αγώνα τους. Οι μετανάστες ήρθαν στη χώρα μας για να γλιτώσουν το θάνατο, όμως και εδώ συνεχίζουν να βάλλονται από την ίδια συνθήκη. Αποφάσισαν εθελούσια ή να πεθάνουν ή να νομιμοποιηθούν. Ζητούν πίσω την κλεμμένη τους αξιοπρέπεια.

Σε αυτές τις βάρβαρες εποχές όπου η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος έχει χτυπήσει κάθε πτυχή της ζωής μας, η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά μεταξύ των ατόμων και των λαών είναι ο μόνος τρόπος για να εξουδετερωθεί ο κοινός εχθρός όλων μας , η εξουσία. Ο αγώνας των μεταναστών για αποτίναξη της εκμετάλλευσης από τα αφεντικά, για ελευθερία, για αυτοδιάθεση είναι κοινός αγώνας των καταπιεσμένων όλων των χωρών.





Αλληλεγγύη στους 300 μετανάστες- εργάτες-απεργούς πείνας.

Ίσα δικαιώματα και νομιμοποίηση όλων των μεταναστών.











http://allilmap.wordpress.com: ηλεκτρονική σελίδα της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

THE PARTY IS NOT OVER!!!
«Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΝΕΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ»

«40.000 κορίτσια στη Γαλλία ξεπουλάνε το σώμα τους για να πληρώσουν τις σπουδές τους»!!!!

Εξετάζοντας την οργάνωση και την ιεράρχηση της εκπαίδευσης* ιστορικά και φτάνοντας μέχρι σήμερα,θα αντιληφθούμε ότι το εκάστοτε εκπαιδευτικό σύστημα εξυπηρετούσε πλήρως σε πρώτο βαθμό τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της εποχής και έβαζε σε δεύτερη μοίρα τα κοινωνικά.Ας έρθουμε λοιπόν στο τώρα,στην περίοδο της περιβόητης οικονομικής κρίσης,και στο εδώ(ελλάδα).Αν σας ρωτήσει κάποιος να του πείτε μερικά χαρακτηριστικά του τωρινού εκ.συστήματος στην ελλάδα,τι θα του λέγατε?Μήπως θα πλέκατε ένα εγκώμιο γύρω από την ελληνική εκπαίδευση αναφέροντας το ποσο προωθεί την ανθρωπιστική διάσταση των πραγμάτων και την ελευθερία της σκέψης?Εγώ τουλάχιστον όχι!Θεωρώ ότι η σημερινή κατάσταση αντιπροσωπεύει ένα μαζικό,καπιταλιστικό εκ.σύστημα το οποίο αποσκοπεί στη δημιουργία ατόμων για την επάνδρωση της βιομηχανίας παραγωγης και όχι στη διάπλαση ελεύθερων και αυτόνομων προσωπικοτήτων.Η σύγχρονη παιδεία έχει θυσιαστεί στο βωμό της εντατικοποίησης,της βαθμοθηρίας,της ανταγωνιστηκότητας,της παραπαιδείας,της στείρας γνώσης που είναι αποκομμένη από τη ζωή.Μια παιδεία των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων,των δασκάλων-καθηγητών εξουσιαστών και της μίζερης καθημερινότητας.
Εκτός, λοιπόν, απ’όλα αυτά και σε συνδυασμό με το υπνωτικό χάπι της «ΚΡΙΣΗΣ»,η Διαμαντοπούλου έχει όρεξη για νέα βρυκολακίστικα μέτρα-«αλλαγές».
Το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ θα είναι πλέον το ανώτατο όργανο διοίκησης των πανεπιστημίων.Σ’αυτό θα μετέχουν και άτομα που δεν έχουν σχέση με το πανεπιστήμιο(όλα θα τα χει ο μπαξές!από δημαρχαίους μέχρι εργατοπατέρες).Αυτό το συμβούλιο θα έχει καθήκον ν’αναζητά πόρους χρηματοδότησης.Έτσι ο κάθε μεγαλοεπιχειρηματίας θα εκμεταλλεύεται το φτωχό και άμοιρο ελληνικό πανεπιστήμιο για του επιβάλλει τις κερδοσκοπικές του επιθυμίες!Αυτο συνεπάγεται ότι κάθε γνώση που θεωρείται «μη αξιοποιήσιμη» θα την τρώει η μαρμαγκα.Μ’αυτή λοιπόν την διάταξη ΚΑΤΑΛΥΕΤΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 16 το οποίο μιλά για την αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων και για την ανώτατη εκπαίδευση η οποία παρέχεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από νομικά πρόσωπα ΔΗΜΟΣΙΟΥ δικαιου και όχι ιδιωτικού..πείτε αντίο στο δημόσιο-δωρεάν πανεπιστημιο καλά μου παιδια ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ..
Τα πανεπιστήμια θα αξιολογούνται,κι αν έχουν πει καλά το μάθημά τους(δηλαδή αν έχουν κλείσει το μάτι στο κεφάλαιο),θα χρηματοδοτούνται από το υπουργείο παιδείας.Αλλιώς bye-bye love,bye-bye happiness!Δύο έιναι οι κυρίαρχες μετρήσεις για την κατάταξη των πανεπιστημίων:η ARWU και η QS World University Rankings.Μερικά από τα κριτήρια που έχουν για τον υπολογισμό κατάταξης είναι:πόσοι απόφοιτοι του ιδρύματος κέρδισαν Νόμπελ ή μετάλλια .Επίσης, ζητούν τη γνώμη των εργοδοτών/καπιταλιστών/αφεντικών/ «μούτρων» για το ποιο πανεπιστήμιο βγάζει αποφοίτους ,όπως τους ονειρεύονται.Ουδέν σχόλιον!
Πολλά πανεπιστήμια δε θα κλείσουν μονάχα λόγω κακής αξιολόγησης,αλλά και λόγω της επιβολής του πανεπιστημιακού « Καλλικράτη».Αυτό θα οδηγήσει σε καταργήσεις και συγχωνεύσεις ακόμα και ολόκληρων πανεπιστημίων.ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΑΡΕΣΤΟΣ ΣΤ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ?ΒΑΖΕΙΣ ΛΟΥΚΕΤΟ ΑΓΑΠΗΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ!Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των θέσεων εργασίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (το ίδιο ισχύει και για α’βαθμια,δευτεροβάθμια).Άρα, και λιγότερα άτομα θα μπορούν να σπουδάσουν.
ΕΘΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ.Το κάθε μάθημα θ’αντιπροσωπεύει κάποιες διδακτικές μονάδες και το πτυχίο θ’αποτελεί το άθροισμά τους.Αυτό που θα έχει αξία θα είναι το σύνολο των δ.μ.που έχεις μαζέψει(λες και συλλέγεις γραμματόσημα!!)και όχι το πτυχίο σου.Μ’αυτόν τον τρόπο, ο,τιδήποτε χαρτί έχεις (ECDL κτλ) ή κυκλοφορεί στην ανήθικη αγορά εργασίας (πτυχία κολλεγίων,ΙΕΚ) θα εντάσσονται στο εθνικό πλαίσιο προσόντων και θα μεταφράζονται σε πιστωτικές μονάδες.Πάρτε ένα καλάθι και αρχίστε να μαζεύετε αγκαθια.Ο θάνατός σου, η ζωή μου.
Οι υποχρεωτικές παρουσίες,ο μηδενισμός για όποιον δε προσέρχεται στις εξετάσεις και η δημιουργία κέντρων αριστείας ως προνόμιο μόνο για τους άριστους,δεν μπορούν παρα να μεταμορφώνουν το χώρο του πανεπιστημίου σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου η γνώση και η έρευνα θα είναι στρατευμένη και η ανθρώπινη υπόσταση καταπιεσμένη.
Όσον αφορά το δημοτικό,θα υπάρξει αύξηση των ωρών διδασκαλίας και εισαγωγή νέων δραστηριοτήτων(όλα τα ‘χε η μαριορή..).Έτσι, τα παιδιά θα στερούνται ακόμη και τις λιγοστές ώρες ελεύθερου χρόνου που έχουν για να παίξουν και για να ξεφύγουν από μια καθημερινότητα που τους έχει επιβληθεί βάρβαρα έξωθεν και χωρίς τη συγκατάθεσή τους.Κι όλα αυτά «για το καλό του μαθητή»όπως ισχυρίζεται η φιλεύσπλαχνη Διαμαντοπούλου.
……
……….

Το κεφάλαιο,οι μεγαλοαφεντικάνοι και το Χρήμα τους, θέλουν να κατασπαράξουν τα όνειρά μας και να χειραγωγήσουν την ελευθερία και αυτονομία του πνεύματός μας.Ο ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΚΟΤΩΝΕΙ!Αν αφήσουμε να περάσει,τα δημόσια(κρατικά) πανεπιστήμια θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και μεθόδους.Οφείλουμε στους εαυτούς μας ν’αντισταθούμε απέναντι σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Ας προχωρήσουμε σε μαζικές καταλήψεις (όπως 2006-7 που 392 από τις 452 σχολές κ’ πανεπιστήμια τελούσαν υπό κατάληψη).Εκεί όλοι και όλες θα συμμετέχουμε ενεργά για να κάνουμε τις καταλήψεις ζωντανά κύτταρα αδιαμεσολάβητου αγώνα.Ας μην φοβόμαστε για το αν θα χάσουμε μάθημα.Γιατί αν είναι θα το χάσουμε όλοι και όλες μαζί.Γιατι αν δεν διεκδικήσουμε τις επιθυμίες μας και τα κεκτημένα αγαθά αγώνων,δε θα χάσουμε απλά ένα μάθημα,αλλά τη ζωή μας ολόκληρη.
Ας προχωρήσουμε σε γενικές συνελεύσεις οι οποίες θα παίρνουν πνοή από τη φωνή όλων μας και του/της καθενός/καθεμίας ξεχωριστά.Να είμαστε εκεί για να αποφασίζουμε εμείς για το παρόν και το μέλλον μας,άρα και για το παρελθόν μας και όχι απρόσωπα κόμματα και ψηφοθηρικές παρατάξεις.
Ας συναντηθούμε στους δρόμους για ν’ακούσουν αυτοί που δε ξέρουν και ν’ανοίξουν τα μάτια αυτοί που δε θέλουν να μάθουν.
Ας συναντηθούμε στα σχολεία ,στις σχολές,στις γειτονιές,στους χώρους εργασίας για να προτάξουμε τα όνειρά μας.

10ος όροφος: αίθουσα τελετών
9ος 8ος 7ος 6ος 5ος 4ος : γραφεία καθηγητών
3ος: κλειδωμένος για τους φοιτητές φοιτητικός σύλλογος
2ος:γραμματεία ,βιβλιοθήκη
1ος κ ισόγειο: ένας μικρός χώρος που προσπαθεί να στεγάσει ένα μεγάλο αριθμό φοιτητών και να συνοστήσει τη δράση τους μέσω παρατάξεων και κομματοποιήσεων. Φοιτητές σε εκδόσεις mignon κινούνται ρομποτικά με σπασμωδικές κινήσεις σε ένα κομάτι χώρου ίσο με ένα δωμάτιο σκοτεινό που ολόγυρα βλέπει τοιχους.

ΠΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ: ένα μεγαλεπίβολο κτήριο αν μη τι άλλο μοιάζει με ένα υπερθέαμα για την πόλη ,ένα αρχιτεκτονικό επίτευγμα ,ένα κτήριο ''όνειρο'' για τον πρύτανη. Και από κοντά έτσι είναι.
Άπο μέσα διακρίνει κανείς εύκολα όλο το μεγαλείο της ιεραρχίας, την πυραμίδα μιας μικροκοινωνίας. Ψηλά στον δέκατο μια ελιτίστικη αίθουσα στην οποία διαπραγματεύονται
θέματα αντάξια της βουλής. Ακολουθούν τα κατα γενική ομολογία τεράστια γραφεία καθηγητών, ενώ κατεβαίνοντας στα χαμηλά συναντάς φοιτητές αγχωμένους και αδιάφορους,κομματικά χωμένους και μη πολιτικοποιημένους, πάντα στο πλαίσιο μιας αηδιαστικής εκπροσώπευσης. Μιας αέναης εκπροσώπευσης ,που ξεκινά από την μεριά των παρατάξεων με τη δική τους εθελούσια υπηρεσία στους μεγάλους της ευρύτερης κοινωνίας, και λήγει με τακτική προσηλυτισμού, ώστε και αυτά με τη σειρά τους να εκπροσωπούν τις φοιτητικές μάζες μέσα σε βαφτισμένες γενικές συνελεύσεις. Γενικές συνελεύσεις οι οποίες αποτελούν ένα κράμα απεχθής ολιγαρχίας και δημοκρατίας και λαμβάνουν χώρο στο ισόγειο, στο χαμηλότερο επίπεδο της πυραμίδας.


ΕΜΕΙΣ: αντιμετωπίζωντας την παραπάνω κατάσταση και θέλωντας να την ανατρέψουμε δημιουργήσαμε ένα αυτόνομο σχήμα. Στα πλαίσια της αυτονομίας, εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφη εξουσίας, επιβολής, κυριαρχίας κ εκμετάλλευσης. Αυτή η εναντίωση εμπεριέχει δύο πτυχές. Αφενός την αντίσταση και την επίθεση για την καταστροφή κάθε θεσμοθετημένης και μη εξουσίας, αφετέρου δε την δημιουργία αντιεξουσιαστικών δομών στο σχήμα. Οι αποφάσεις λαμβάνονται αμεσοδημοκρατικά και προκύπτουν άπο ισότιμη συζήτηση και συνδιαμόρφωση όσων θέλουν να συμμετέχουν, μακρυά άπο πλειοψηφικές λογικές.





ΕΚΛΟΓΕΣ
Μέσα σε ένα κλίμα εκλογικής-αντιπροσωπευτικής έξαρσης που βομβαρδίζει το
κοινωνικό υποκείμενο και ως εκτούτου τον πανεπιστημιακό χώρο ώς ενεργό μέρος του
επιχειρούμε να εναντιωθούμε στην αδράνεια και σε καθε μορφή εξουσίας. Απέχουμε
από τις εκλογες συνειδητά καθώς τις θεωρούμε τον κατεξοχήν αντιπροσωπευτικό
θεσμό. Αντιπροσώπευση σημαίνει οτι κάποιος άλλος αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς.
Ψηφίζοντας κάποιον εκπρόσωπό σου παραιτείσαι και αυτοπεριθωριοποιείσαι ενώ
ζητώντας μία ψήφο επιδιωκεις να ασκήσεις εξουσία περιλαμβάνοντας τον εαυτό σου σε
μια ελιτίστικη ολιγαρχία που ρυθμίζει την κοινωνική και ακαδημαϊκή καθημερινότητα.
Ταυτόχρονα, δεν συμμεριζόμαστε λογικές που θεωρούν τη συμμετοχή στις εκλογές ως ένα
τρόπο ανατροπής του συστήματος εισχορώντας στο ίδιο το σύστημα. Για εμας η
ανατροπή του συστήματος προκύπτει μέσα από δομές και πρακτικές που είναι οι ίδιες
αντιεραρχικές-αντιεξουσιασιικές. Η συνειδητή αποχή από τις εκλογές , αυτή η
κατασυρροήν παρωχημένη παράδοση εκπροσώπευσης, σκοτώνει κάθε μορφή εξουσίας.
Η αποχή δεν είναι πράξη πανικού, απόγνωσης και απελπισίας. Είναι πράξη
συνειδητοποίησης πως η εξουσία σπέρνει εξουσίες και όλος αυτός ο ανακυκλώσιμος
κύκλος οδηγεί στο τέλμα. Ούτε δημοκρατίες ούτε νεοφιλλελευθερισμούς, ούτε
φασισμούς ούτε σοσιαλισμούς. Αμεσοδημοκρατία. Για να αποκτησεί η ελευθερία
όνομα, η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία της επιλογής η ελευθερία του ατόμου.


ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω πιστεύω μας διαφωνούμε και με τον τρόπο
λειτουργίας και τον χαρακτήρα της γενικής συνέλευσης στα πανεπιστήμια. Διαφωνούμε
με την γραφειοκρατική της λειτουργία και την ιεραρχική της δομή. Θέλουμε μία γενική
συνέλευση η οποία θα αποτελεί το μόνο όργανο λήψης αποφασεων, οι οποίες θα
προκύπτουν από διαδικασίες συνδιαμόρσωσης και πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και
όχι από την στείρα ψήφιση πλαισίων .Θέλουμε η γενική συνέλευση να μετατραπεί σε μια
διαδικασία όπου ο κάθε φοιτητής/-τρια θα μπορεί να εκφέρει πολιτική αποψη και να
πάψει να αποτελεί μονοπώλειο των κομματικών αυθεντιών.



ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΚΕΛΙΑ
Ενάντια στο σύστημα που θέλει να δημιουργεί άτομα για την επάνδρωση της βιομηχανίας παραγωγής. Ενάντια στις έδρες, όχι σαν έπιπλα σε αυτό που αντιπροσωπεύουν.
Ενάντια σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, ιεραρχημένο σε βαθμίδες.
Για μια κοινωνία της αυτοδιαχείρισης η οποία δεν θα διαμορφώνει αλλά θα διαμορφώνεται από τις συνειδήσεις των πολιτών. Για ένα σχολείο όπου οι δάσκαλοι γίνονται μαθητές και οι μαθητές δάσκαλοι.