Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

PostHeaderIcon Αλληλεγγύη στους μετανάστες VS Ρατσισμού και Φασισμού

Η εξουσία ,εν μέσω κρίσης, επιστρατεύει παλιούς, δοκιμασμένους τρόπους για να τονώσει την εθνική συνείδηση και να αποπροσανατολίσει τους πολίτες της. Ο εξωγενής εχθρός που θα απειλούσε την εθνική ενότητα, βρέθηκε. Οι μετανάστες, η πιο βαλλόμενη και εύκολη λεία, παρουσιάζονται από τους καταπιεστές ως υπαίτιοι του τέλματος στο οποίο έχει φτάσει η χώρα. Την ανεργία, την εγκληματικότητα, την οικονομική κρίση και την κάθε παθογένεια του καπιταλιστικού συστήματος την επωμίζονται οι μετανάστες, οι ξένοι. Οι ίδιοι μετανάστες που επί χρόνια δούλευαν ως φτηνά εργατικά χέρια, με ανασφάλιστη, μαύρη εργασία, που επί χρόνια προσέφεραν την εργατική τους δύναμη στις υπηρεσίες του κράτους και των αφεντικών, τώρα απειλούνται με απελάσεις, χαρακτηρίζονται παράνομοι, ζουν σε καθεστώς φόβου και αβεβαιότητας, απομονώνονται σε περιοχές-γκέτο όπου επικρατούν άθλιες συνθήκες διαβίωσης, βιώνουν ακραίες μορφές ρατσισμού. Αλλά το κυνήγι μεταναστών δεν σταματά μόνο μέσα στα στενά όρια του κράτους. Τοίχοι και φράχτες χτίζονται στα σύνορα για να εμποδίσουν την 'εισβολή των εχθρών' , φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης υποδέχονται όσους και όσες μπουν στη χώρα, παλεύοντας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια τους. Σε αυτήν την δίχως έλεος επίθεση και προπαγάνδα, το κράτους έχει πιστούς υποστηρικτές τα Μ.Μ.Ε., τους εργατοπατέρες, τους κεφαλαιούχους, τους βολεμένους διανοούμενους, τα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα, τα φασιστοειδή μέλη εθνικιστικών-ρατσιστικών οργανώσεων. Η στάση των περισσότερων πολιτών απέναντι σε αυτή την αισχρή κατάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί από παθητική μέχρι και εχθρική. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ψηφίζει νομοσχέδια που κατακερματίζουν τα εργατικά δικαιώματα και επιτρέπουν την δίχως όρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από τα αφεντικά, το κύριο επιχείρημα όσων πολιτών εθελοτυφλούν ή πείθονται από τα ύπουλα παιχνίδια της εξουσίας είναι «να φύγουν οι ξένοι γιατί μας παίρνουν τις δουλειές και χαλάνε την πιάτσα». Τις δουλειές και τα εργασιακά δικαιώματα τα κατασπαράζει η εξουσία, η οποία εκμεταλλεύεται Έλληνες και μετανάστες. Αυτό πρέπει όλοι να το κατανοήσουμε. Η ύπαρξη και μόνο των αφεντικών σπέρνει την ανεργία ντόπιων και μεταναστών.

Μέσα σε αυτές τις σαθρές κοινωνικές συνθήκες, 300 μετανάστες που για χρόνια ζουν και εργάζονται στην Κρήτη παράνομα, μη έχοντας άλλο τρόπο να ακουστεί η φωνή τους και να καταγγείλουν την κοινωνική αδικία εις βάρος τους, προσέφυγαν στο ύστατο μέσο αγώνα της απεργίας πείνας. Αποφάσισαν να βάλουν την σωματική τους ακεραιότητα και την ζωή τους σε κίνδυνο προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, για απόκτηση ίσων πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες, ώστε να σταματήσει η εκμετάλλευση, η εξαθλίωση και η ζωή τους στο σκοτάδι τα παρανομίας. Οι 300 μετανάστες-εργάτες-απεργοί πείνας αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τον αγώνα τους στις μητροπόλεις, 250 στην Αθήνα( σε μια πτέρυγα του κτιρίου της νομικής) και 50 στη Θεσσαλονίκη(στο εργατικό κέντρο) έχοντας στο πλάι τους αλληλέγγυους και αλληλέγγυες που είχαν απάντησαν θετικά στο αίτημά των μεταναστών για υλική και ψυχολογική βοήθεια και υποστήριξη. Από την πρώτη στιγμή όμως, του αγώνα των μεταναστών η εξουσία προσπάθησε με νύχια και με δόντια να διαστρεβλώσει και να αποκρύψει την αλήθεια και να αποπροσανατολίσει το λαό, δείχνοντας για άλλη μια φορά το φασιστικό και ρατσιστικό της πρόσωπο. Το υποκινούμενο σόου των μίντια είχε αρχίσει ήδη από τις 25/1 με δηλώσεις πρυτάνεων και κυβέρνησης για παρακώλυση των μαθημάτων στη νομική, για παράνομη κατάληψη, για άρση ασύλου(βρήκαν άλλοθι για περαιτέρω καταστολή), για άμεση ανάγκη αλλαγής κτιρίου για καθοδηγούμενο αγώνα των μεταναστών από κομματικές ηγεσίες. Ο στόχος της πολιτικής και δημοσιογραφικής εξουσία επετεύχθη. Το βάρος της κοινής γνώμης έπεσε στα φαντασιακά προβλήματα που προκάλεσαν οι μετανάστες και οι αλληλέγγυοι τους και όχι στο δίκαιο και ακηδεμόνευτο αγώνα τους. Οι μετανάστες ήρθαν στη χώρα μας για να γλιτώσουν το θάνατο, όμως και εδώ συνεχίζουν να βάλλονται από την ίδια συνθήκη. Αποφάσισαν εθελούσια ή να πεθάνουν ή να νομιμοποιηθούν. Ζητούν πίσω την κλεμμένη τους αξιοπρέπεια.

Σε αυτές τις βάρβαρες εποχές όπου η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος έχει χτυπήσει κάθε πτυχή της ζωής μας, η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά μεταξύ των ατόμων και των λαών είναι ο μόνος τρόπος για να εξουδετερωθεί ο κοινός εχθρός όλων μας , η εξουσία. Ο αγώνας των μεταναστών για αποτίναξη της εκμετάλλευσης από τα αφεντικά, για ελευθερία, για αυτοδιάθεση είναι κοινός αγώνας των καταπιεσμένων όλων των χωρών.





Αλληλεγγύη στους 300 μετανάστες- εργάτες-απεργούς πείνας.

Ίσα δικαιώματα και νομιμοποίηση όλων των μεταναστών.











http://allilmap.wordpress.com: ηλεκτρονική σελίδα της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

1 σχόλια:

μιστερ μαξ είπε...

Στο αυτοδιαχειριζομενο webwar3.gr γινεται ενδιαφερουσα συζητηση για εσας και με αφορμη εσας. Παρακαλω, μπορειτε να να απαντησετε, ξεκαθαρισετε και αποσαφηνισετε;

http://webwar3.gr/index.php/topic,15545.msg176850.html#msg176850

υγ-στο διαδυκτιο υπαρχει αρκετη λασπη και προκαταληψη για το webwar, ελπιζω να μην σας εμποδισει την συμμετοχη.

Δημοσίευση σχολίου